Exposé
Dit is de informatie die je geeft voordat het eigenlijke verhaal begint.
Dit verhaal is een Afrikaanse mythe dat gaat over de maan en is afkomstig uit Sierra Leone.
Motorisch moment
Dit is het start van het verhaal.
Toen de wereld gemaakt was, maar nog niet bevolkt met mensen; was hij al wel verlicht. De enige bewoners van de wereld waren de dieren.
Ieder moment van de dag was het even licht op de wereld, want de maan scheen net zo helder als de zon. De nachthemel was blauw als korenbloemen, alleen de breed groeiende boomkruinen en de donderwolken zorgden voor schaduwplekken.
Ontwikkelingen
Er volgt een reeks ontwikkelingen die uiteindelijk naar de climax leiden.
Op een dag vroeg God aan zijn dierlijke schepsels: “Wie wil voor mij naar het huis van de maan gaan om deze mand af te leveren?”
De adelaar antwoordde direct: “Ik niet God. Ik word verblind door de helle glans van de maan.” En dit gold niet alleen voor de adelaar, want alle vogels werden verblind door de withete gloed die de maan straalde.
Maar de vleermuis durfde het wel aan. “God, ik zal voor u gaan. Ik ben blind en het felle schijnsel zal me niet hinderen.” zei de vleermuis.
En zo vertrouwde God de vleermuis een grote, gesloten mand toe. De mand was gevlochten van een vreemde biezen, dit zijn gewassen die je goed kan gebruiken voor vlechtwerken. De mand woog namelijk niet meer dan een handvol veren en als je hem schudde, dan rammelde er niets. Wat er inzat bleef voor de vleermuis een geheim en God benadrukte dat de mand gesloten moest blijven en enkel de maan hem mocht openen.
De vleermuis pakte de maand aan een van zijn klauwtjes en vloog richting het huis van de maan. Dit was een lange reis en ondanks de mand niet veel woog, vloog het best onhandig. De vleermuis vloog en vloog, maar raakte uitgeput. Toen hij de kruin van de Maneschijnheuvel bereikte, vlak onder de maan, moest de vleermuis echt even stoppen. Hij rammelde van de honger.
De mand werd op de grond gezet e de vleermuis vloog heen en weer om insecten te vangen.
Terwijl de vleermuis aan het jagen was, kwamen er verschillende dieren aangewandeld over de kam van de heuvel en ze liepen allemaal richting de mand van de vleermuis.
Er kwam eerst een vos aangewandeld. Ook de vos had honger en met zijn bek pakte hij de mand op om te kijken of er iets in zat. Maar de mand woog niet meer dan een handvol veren. “Hmmm, helaas die zal wel leeg zijn.” zei de vos.
Vervolgens kwam er een groter en logger beest aangelopen, het was een koe. Met zijn hoorns pakte hij de mand op, misschien zat er wel lekkere graan in de mand. De koe schudde de mand heen en weer, maar er ritselde niets. Wat baalde de koe en uit lichte frustratie liet hij de mand wat harder vallen dan bedoeld. Door de klap ging de deksel een beetje los.
Hierna was het een miereneter die hoopte op voedsel in de mand. De miereneter had geluk, want de mand was een beetje opengegaan. De opening was precies zo groot dat de miereneter zijn lange neus in de mand kon stoppen. Zouden er dan lekkere mieren in de mand zitten? De miereneter rook eens goed en het enige wat hij rook was een vieze vochtige lucht. Snel trok hij zijn neus uit de mand en liep snel verder.
Nu kwam er een aapje aan en toen de miereneter zijn hoofd uit de mand had getrokken was de deksel weer iets verder geopend. De deksel stond precies ver genoeg open voor het aapje, dat hij met zijn lenige vingers tussen de deksel en de rand kon komen. Voorzichtig voelde hij in de mand, hij hoopte zo op een lekkere tros bananen. Maar het enige wat hij voelde was een kille klammigheid. Het aapje baalde, trok zijn hand uit de mand en deed de deksel op de mand.
Climax
Dit is het hoogtepunt van het verhaal.
De grond begon te trillen en het aapje ging verder. De grond bleef trillen en de trillingen werden steeds heftiger en heftiger. De mand begon steeds meer heen en weer te bewegen. De vleermuis was nog steeds in de lucht op zoek naar voedsel, dus hij had geen idee zich allemaal op de grond had afgespeeld en wat de mand nog te wachten stond.
Het was een grote, dikke olifant die al stampend over de kam van de heuvel kwam aangelopen. Maar de olifant had geen oog voor de mand die voor hem stond en hij schopte de mand zo omver. De mand vloog meters door de lucht en toen hij op de grond viel, rolde de deksel van de mand. Het was de olifant die de inhoud over de Maneschijnheuvel verspreidde.
Plotseling steeg er een kolom van rokerig duister omhoog. De duisternis omwolkte de maan en haar glanzende gezicht werd besmeurd met vuil en vlekken van roetachtig zwart. De heldere stralen verdwenen als blaadjes van een bloem die bevriest. De maan veranderde van goud in dof zilver.
Van het ene op het andere moment was de heuvel in het duister gehuld, dit was de eerste duisternis die de wereld gekend had. Het was een zware, stroperige dichte, ondoordringbare zwartheid. Het was zo zwart dat de olifant het eind van zijn slurf niet kon zien, de aap kon de bananenboom niet meer vinden, de miereneter zag geen mier meer lopen en de koe bleef stokstijf staan. De zwarte pupillen in de gele ogen van de vos gingen wijd open, als twee piepkleine maantjes.
Afwikkeling
Dit is het fysieke einde van het verhaal.
Het zal een raadsel blijven wat Gods plannen waren geweest voor de mand vol duisternis. Zijn plannen waren nu tenietgedaan. De vleermuis kwam terug fladderen en wilde zijn reis voortzetten, maar de duisternis werd steeds zwarter en zwarter. “O, nee! O, nee!” riep de vleermuis. Zijn stem klonk schril en vol afschuw. Het was zo schril dat menselijke oren het niet kunnen horen. De vleermuis schoot heen en weer in een poging om de duisternis in de mand terug te scheppen.
Eindbeeld
Dit is het laatste beeld dat je geeft aan de kinderen.
Elke avond probeert hij het opnieuw. Elke avond als de zon ondergaat en de maan opkomt en het duister over aarde sluipt, fladderen de miljoenen kleinkinderen van de vleermuis hun grotten uit. Nog altijd proberen zij het duister te verzamelen in de mand waarin God het had gestopt. Maar het duister is te groot voor hen, ze kunnen het nooit allemaal te pakken krijgen, al zouden ze het eeuwig blijven proberen.
Lesdoelen
Aan een verhaal kan je talloze lesdoelen koppelen. Een aantal voorbeelden van lesdoelen die je voor dit verhaal kan hebben zijn:
- Het verhaal dient ter ontspanning voor de kinderen.
- Aan de hand van dit verhaal kunnen de kinderen uit dit verhaal halen waarom de maan minder helder is dan de zon en waarom in de avondschemering de lucht wemelt van de vleermuizen.
- De kinderen verdiepen zich in de Afrikaanse landen. Het verhaal wordt ter introductie gebruikt en de kinderen leren meer over het land Sierra Leone of het werelddeel Afrika.
- De kinderen kunnen de verschillende dieren in bewegingen uitbeelden.
- De kinderen kunnen het verhaal herschrijven en kunnen zelf bedenken hoe het verhaal verlopen zou zijn als de vleermuis wel het huis van de maan had gehaald met de mand.
Daarnaast kan je dit verhaal ook gebruiken voor een beeldende vormingsles. Dit kan je doen door de kinderen een A3-papier (of ander formaat) te verdelen in twee delen. Het ene deel laten zij de kam van de heuvel met de dieren bij zon zien en op het andere deel laten zij de duisternis bij de maan zien. Op deze manier krijg je in één tekening een mooi contrast tussen de zon en maan, licht en donker.
Vertellen maar!
Dit was het verhaal over de mand vol duisternis. Het verhaal is geschikt voor de onder-, midden- en bovenbouw. Het is nu aan jou om dit verhaal te delen met de kinderen in jouw klas.
Wil jij een ander verhaal vertellen? Op inmijnklas.nl staan verschillende verhalen om te vertellen! Voor tips en tricks met betrekking tot het voorbereiden van verhalen kan je gebruik maken van deze infographic.
Heb jij dit verhaal of een ander verhaal verteld aan jouw klas? Dan zijn wij benieuwd naar je ervaringen, lesdoelen, vervolg les en reacties van de kinderen. Laat het ons weten en deel je ervaringen door onder dit bericht een reactie achter te laten.
