Exposé
Dit is de informatie die je geeft voordat het eigenlijke verhaal begint.
Dit verhaal is een Belgische sage en gaat over hoe de stad Antwerpen aan zijn naam is gekomen.
Motorisch moment
Dit is het start van het verhaal.
Lang geleden toen legeraanvoerder Julius Caesar zijn legioen gereed maakte voor de overtocht naar Brittannië, liet hij vele volgelingen achter in de provincies op het vasteland. Hun taak was om de veroverde gebieden te verdedigen.
Eén van zijn volgelingen was de moedige Silvius Brabo. Hij vestigde zich in Gent, dit gebied begon men na verloop van tijd Brabant te noemen.
Net als Caesar wilde ook Brabo Rome’s roem en macht vergroten. Iedere dag zat Brabo in het zadel op zoek naar belangrijke nieuwe gebieden die hij kon veroveren.
Ontwikkelingen
Er volgt een reeks ontwikkelingen die uiteindelijk naar de climax leiden.
Op een dag verliet Silvius Brabo gewapend met zijn legioen de stad Gent. Ze kwamen langs kale vlakten en dichtbegroeide heidevelden. Het was mistig deze dag, er waren laaghangende wolken en het begon ook nog eens langdurig te regenen. Door het slechte weer werden de wegen haast onbegaanbaar met de paarden.
Toen werd het bevel gegeven:
Brabo: “Afstijgen!”
Te voet ging Brabo de omgeving verkennen. Het was hier dicht begroeid met riet en met moeite waande hij zich hier een weg door. Toen hij terugkwam zei hij: “Er moet hier ergens een rivier of beek zijn, we moeten een doorgang zien te vinden.”
Een van zijn mannen was vaker in deze omgeving geweest. En zei: “Heer, u heeft gelijk. Hier stroomt de Schelde en ook de doorgang is hier niet ver vandaan.”
Brabo keek verbaasd op en zei: “Waar wachten we dan nog op? Kom naar voren soldaat en rijd met mij vooraan. Wijs ons de weg naar de oversteek.”
“Maar heer,” zei de soldaat “de doorgang wordt bewaakt door de verschrikkelijke reus Draon Antigonus. Vanuit zijn toren aan de oever van de rivier ziet hij iedereen aankomen. En als je gebruik wilt maken van zijn doorgang, dan moet je hier een zware tol voor betalen. Van iedereen die de rivier wilt oversteken slaat hij de hand eraf.”
Door dit verhaal keek Brabo nog verbaasder. Maar dit kwam niet omdat hij bang was voor de reus, nee hij was verbaasd dat niemand ooit geprobeerd had om de reus te verslaan. Hij zei: “En jullie zijn allemaal bang voor deze reus? Is er niemand zo dapper om de strijd met deze reus aan te gaan?”
“Jawel heer,” antwoordde de soldaat “er zijn dappere strijders geweest, maar de reus heeft allen gedood en na hun dood heeft hij de lichamen onthoofd. En het hoofd gooit hij vervolgens in de Schelde.”
Climax
Dit is het hoogtepunt van het verhaal.
Silvius Brabo begon te stralen. Hij wist wat hij ging doen. Hij zou de strijd aangaan met de reus en hem doden!
“Opstijgen!” Beval Silvius “we gaan naar de doorgang. De reus heeft zijn laatste dagen geteld.”
Al snel kwam Brabo met zijn legioen aan bij een grote stenen toren. En zoals de soldaat had gezegd hield Draon Antigonus alles en iedereen in de gaten. Hij had de Romeinen zien aan komen en kwam met veel kabaal en bombarie naar de poort.
En daar stond Draon Antigonus voor het legioen. De reus was nog groter en gespierder dan de meeste soldaten van het legioen hadden gedacht. Hij had zijn zwaard dreigend omhoog geheven en zwaaide hier wild mee. Dit maakte indruk op het legioen, zoveel indruk dat ze een klein stapje achteruit deden. En toen de reus begon te spreken, werd de angst alleen maar groter.
“Dus, jullie willen zeker naar de overkant?” bulderde de reus “Leg dan maar één voor één je hand op het hakblok, zodat ik ze kan afslaan, want dat is de tol die je voor deze overtocht moet betalen. HA HA HA!”
Niemand van de Romeinen reageerde op de reus waardoor hij direct het volgende zei: “Of is er soms iemand die met mij wil vechten? Denk goed na Romeinen, want ik zal jullie hoofden één voor één in de Schelde gooien.”
Silvius hoefde geen seconden na te denken, maar hij antwoordde niet met woorden. Nee, hij trok zijn zwaard, gaf zijn de sporen en in volle draf reden ze de reus tegemoet. Er verscheen een glimlach op het gezicht van de reus, hij had wel zin in een goed gevecht. En met een wilde zwaai sloeg hij Silvius van zijn paard.
Het werd doodstil, was het dan nu al gebeurd met Brabo? De soldaten van het legioen hielden hun hart vast, want als hun aanvoerder dood was, wat moesten zij dan?
Tot grote opluchting van het legioen krabbelde Brabo op, hij raapte zijn zwaard op en rende weer op de reus af. Ook Draon Antigonus trok zijn zwaard en met een woeste uithaal wilde hij een einde maken aan het leven van Brabo. Maar Brabo wist op het laatste nippertje opzij te springen en het zwaard boorde zich diep in de aarde. Nu ging Brabo in de aanval en met een snelle beweging hakte hij de hand van de reus er af.
Draon Antigonus schreeuwde het uit van pijn en hij werd woester dan woest. De reus probeerde zich te herstellen en trok met zijn linkerhand zijn zwaard uit de aarde. Terwijl hij dit deed boog hij zich iets voorover en dit was het laatste wat hij ooit gedaan had.
Silvius Brabo was de reus namelijk hij te snel af. Hij greep zijn zwaard met beide handen en trof de reus met zo’n geweldige slag op zijn nek, dat het reuzenhoofd met een wijde boog de Schelde invloog.
Nu was de weg vrij. Maar nog voordat ze de rivier waren doorgetrokken, wierp Silvius Brabo de afgeslagen hand van de reus in de Schelde en riep: “Daar, waar deze hand het water van de Schelde zal bereiken, daar zal de grens van Brabant zijn.”
Afwikkeling
Dit is het fysieke einde van het verhaal.
Trots op zijn overwinning op de reus ging Silvius Brabo met een deel van legioen naar Julius Caesar in Brittannië. Daar bracht hij de Romeinse legeraanvoerder verslag uit over zijn gevecht met de reus. Na zijn woorden te hebben aangehoord zei Caesar: “Ga met je legioen terug naar deze plek en bouw daar een stad. Jij moet over deze stad gaan regeren. Ik zal er dan voor zorgen dat het een bloeiende en beroemde stad zal worden.”
Dit liet Brabo zich natuurlijk geen tweemaal zeggen. Nog in hetzelfde jaar schoten rondom de stenen toren aan de Schelde de huizen als paddenstoelen uit de grond. Dankzij de vele voorrechten en privileges die Brabo van Caesar ontving, werd het al gauw een stad van grote betekenis, die in niets onder hoefde te doen voor de steden van het oude Romeinse Rijk.
Eindbeeld
Dit is het laatste beeld dat je geeft aan de kinderen.
Hoe ze genoemd werd? Antwerpen! Van het woord hand-werpen. Nog altijd herinnert de naam van de stad aan Brabo’s strijd met de reus Draon Antigonus.
En toen de inwoners van Antwerpen hun stad, na vele eeuwen, een wapen gaven, werd daarop de afgeslagen hand van de reus Draon Antigonus afgebeeld.
Lesdoelen
Aan een verhaal kan je talloze lesdoelen koppelen. Een aantal voorbeelden van lesdoelen die je voor dit verhaal kan hebben zijn:
- Het verhaal dient ter ontspanning voor de kinderen.
- De kinderen kunnen uitleggen waar de naam Antwerpen vandaan komt.
- Aan de hand van dit verhaal kan je een les geven over verhaalsoorten, want wat is een sage, mythe, volksverhaal en een sprookje?
Vertellen maar!
Dit was het verhaal over Draon Antigonus en de stad Antwerpen. Het verhaal is geschikt voor de midden- en bovenbouw. Het is nu aan jou om dit verhaal te delen met de kinderen in jouw klas.
Wil jij een ander verhaal vertellen? Op inmijnklas.nl staan verschillende verhalen om te vertellen! Voor tips en tricks met betrekking tot het voorbereiden van verhalen kan je gebruik maken van deze infographic.
Heb jij dit verhaal of een ander verhaal verteld aan jouw klas? Dan zijn wij benieuwd naar je ervaringen, lesdoelen, vervolg les en reacties van de kinderen. Laat het ons weten en deel je ervaringen door onder dit bericht een reactie achter te laten.
